Groetjes uit Paramaribo (email van 06-09-2005)

Dag lieve vriendjes, studiegenootjes, en familie,

Hier even snel een mailtje uit Paramaribo. Er komt binnenkort vast wel een
moment dat ik zin heb om lange verhalen met avonturen te gaan sturen maar voor
nu alleen even wat highlights. Het weer hier is werkelijk snikheet. Mensen
lachen me voortdurend uit dat ik zo loop te zweten, maar wat wil je. mijn
koortsthermometer geeft al om 8 uur 's ochtends 35 graden aan zonder dat ik hem
uberhaubt tegen mijn voorhoord gedrukt heb.
Gisteren ben ik, nadat ik mijn werkplek maar eens bezocht heb, naar het centrum
van Paramaribo gegaan. Voor een luttele 0.65 SRD (ongeveer 20 euro cent) heb je
het recht om in een meest krikkemikkig busje, samen met 20 andere surinamers te
zitten. 1 links, 2 rechts, en in het gangpad zitten opvouwstoeltjes, zodat als
er van achteren iemand wil uitstappen eerst iedereen die in het gangpad zit
moet opstaan en zijn stoeltje moet opklappen. Dat uitstappen gaat overigens
niet bij haltes ofzo, zodra je bent waar je wil wezen druk je op het knopje en
dan gaat de chauffeur vol op de rem. Alle auto's erachter toeteren, mensen
uitstappen en dan weer door rijden. Jammer dat er ongeveer elke 100m wel iemand
wil uitstappen dus echt snel gaat het niet.
Het centrum is echt superdruk. Overal staan kraampjes met mensen die fruit of
gerookte vis willen verkopen. Verder vooral veel juweliers en goud-opkopers.
Elke 5 meter wordt je aangesproken door mensen die je een taxi aan willen
bieden, of je iets willen verkopen. Tja, ik zie er dan ook uit als een
buitenlander.
Mijn huis is een eindje buiten het centrum, maar wel vlak bij de universiteit.
Het is erg groot, alleen een stukje van de straat vandaan. In mijn tuin staan
een paar houten hutjes met golplaten daken waar blijkbaar ook mensen leven. Na
het donker kun je volgens mijn huisbaas maar beter niet meer alleen op straat
zijn, en dat doe ik dan ook maar niet. Wel jammer dat het hier al om 7 uur
donker is, en ik vanaf dan dus op mijn meegebrachte boeken en computer
spelletjes thuis aangewezen ben. vandaag dacht ik een "vroege" start te maken,
en om 9 uur op de universiteit te zijn, maar ik was blijkbaar de enige.

Hmmm het is achteraf toch een heel verhaal geworden. Ik laat, zodra ik weer
iets leuks beleef, wel weer wat horen.

Groetjes

Timo

Ps: Japke bedankt voor de puzzeltjes, ze waren erg leuk.
pps: alle neverlanders, veel plezier bij de evaluatie!