Verhalen uit Suriname

Lieve vrienden en familie,

inmiddels al een week in Suriname en al een hoop meegemaakt. Hoewel het hier de
droge tijd zou moeten zijn, heb ik al een aardige hoop regen gezien. Op zich
niet zo heel erg, want dan is het ten minste even iets minder warm. Na
afgelopen donderdag wat te zijn gaan eten met een andere nederlandse jongen
hier op de universiteit (maarten) zijn we dit weekend, samen met een Surinamer
(gerald) en twee nederlandse meisjes (Eveline en Kirsten) naar het "Galibi
beach festival" geweest. Klinkt heel groots maar dat valt wel mee. Galibi is
een heel klein (ongeveer 100 inwoners) indianen dorpje dat alleen berijkbaar is
via het water, of per helicopter, aan de Marowijne rivier (de grens met Frans
Guyana). Eerst 1,5 uur in de auto van Gerald naar het plaatsje Albina, dat ook
aan de rivier ligt. De weg er naartoe is werkelijk een ramp. Alleen maar gaten
en hobbels zodat ik elke 20 meter met mijn hoofd tegen het dak van de auto
ramde. En ondertussen blijven die surinamers maar gewoon keihard rijden (bij
tijden boven de 120, en dat op een stoffig 1,5 baans weggetje...) Albina is dus
een dorpje wat wel via de weg te berijken is en dat merk je wel aan de
ontwikkeling. Jammer wel dat ze geen vuilnis ophaal systeem hebben, waardoor
het echt een verschrikkelijke puinhoop is. op zo'n kilometer uit het dorp is
midden in de jungle gewoon een soort van vuilnisbelt ontstaan langs de kant van
de weg. In het dorp zelf is het overigens net alsof er net een festival is
geweest. Alleen maar plastic afval op straat.
Maar goed, op naar Galibi. Met een beetje rank, en enigsinds lekkend bootje de
Marowijne op en een uur en drie kwartier varen naar Galibi. Het uitzicht op de
jungle vanuit het bootje was werklijk fantastisch. Wel jammer dat er tijdens
het varen een tropische storm over ons heen trok. Ik heb het nog nooit zo hard
zien regenen. Werklijk absurd. Het ultra light regenjack was er zeker niet
tegen bestand, sterker nog, het was net waterdicht genoeg om in de mouw een
klein aquariumpje te laten onstaan, zodat ik regelmatig mijn mouw moest leeg
gieten. Al met al was alles doorweekt. En die kerel maar hozen...
Na aankomst klaarde het een beetje op, en hebben we onze hangmatten onder een
stuk zeil opgehangen. Het dorpje is, omdat het zo klein en slecht berijkbaar is
veeel schoner dat Albina, en echt erg pitoresk. allemaal rieten hutjes, en
slechts hier een daar een stenen huisje met golfplaten daken. Alles moet immers
via het water aangevoerd worden. Daarna naar het festival. Door het slechte
weer niet zo heel goed bezocht, maar toch een leuke 200 man die, na een beetje
trage start toch met zijn allen stonden te hossen op de muziek. Laat naar bed,
en lekker slapen in de hangmat. De volgende dag via de rivier weer terug naar
Albina (dit keer gelukkig geen regen maar zon, zodat ik nog even lekker een
beetje een kleur heb gekregen) en met de auto naar Paramaribo. ONderweg werd
het rijgedrag van de Surinamer nog even onderstreept doordat Gerald zijn
spiegel er af werd gereden. Behoorlijk schrikken, maar die andere auto reed wel
gewoon door (terwijl hij ook zijn spiegel kwijt was).
Ondertussen ben ik nog wel nog steeds op zoek naar een ander huisje, want
hoewel mijn huidige huis erg groot en ruim is is het niet zo fijn om alleen te
wonen. Zeker omdat mijn huis een stukje van de weg staat, voel je je met al die
verhalen over nederlanders die in hun huis worden overvallen niet echt veilig,
en bovendien is het erg ongezellig zo 's avonds alleen thuis. Oh ja, de
regering hier heeft besloten minder subsidie (!) op de brandstof te doen,
waardoor de brandstof 2x zo duur wordt. Jammer dat ze de busmaatschappijen
verboden hebben om nu ook de rit prijzen 2x zo hoog te maken, waardoor de bus
maatschappijen nu staken, en er dus geen bussen meer rijden. Maar hopen dat dat
een beetje snel wordt opgelost.

In iedergeval bedankt voor alle mails en msn berichtjes,

Groetjes

Timo